yürümeyi öğrenmişim ben
Durmamayı, durdurmamayı
Yürürken öğrenmişim,
yere sert basmayı
Arkama bakmamayı öğrenmişim ben
duyup aldırmamayı, dinlerken duymamayı
bakarken görmemeyi öğrenmişim ben
bilmişim hep aynalardan uzak kalmayı
yarı yolda bırakmamayı öğrenmişim
kestirip atmamayı
yürümeyi öğrenmişim ben
ilerlemeden bitmiceğini
aslında hiç bitmiceğini
sinirimi koşarken tüketmeyi bilmişim
yolun sonundan vazgeçmemeyi öğrenmişim
yürürken öğrenmişim
yürümekten vazgeçmemeyi bilmişim
beni bilmişim de ben
bakmamayı da bildiğimden
acımamışım kendime
acımamayı öğrenmişim yürürken
acıtmayı, bir insan nasıl acıtır
bir insanın canı nasıl acır öğrenmişim
bilmişim sert kalmayı
gerekirse bunu kırmayı
ben bişmişim ben olmayı
eksilmeyi, artmayı
yalın ayak kalmayı
yürümüşüm ben anadan üryan
basmışım gölgelere,seslere, geceye
yürürken doğmuşum ben
bir yerlerde,
ölürken yürümüşüm
doğmayı bildiğim gibi
ölmeyi öğrenmişim ben
öğrenirken ölmüşüm.